TOS is een neurobiologische ontwikkelingsstoornis bij kinderen met over het algemeen een normaal gehoor en een normale niet-talige intelligentie. TOS kan negatieve gevolgen hebben voor de sociale en emotionele ontwikkeling van jeugdigen, alsmede de didactische ontwikkeling en de opleidings- en arbeidsmogelijkheden. Vroegtijdige signalering van en interventie bij taalachterstand of een mogelijke TOS is van belang om het verergeren van de taalproblematiek, en daaruit voortkomende gevolgen voor andere ontwikkelingsgebieden, zoveel mogelijk te voorkomen.

Sedert oktober 2018 is de JGZ-Richtlijn Taalontwikkeling m.b.t. jonge kinderen voorhanden. Met deze richtlijn kan de taalontwikkeling worden gevolgd en ‘niet-pluis’-kinderen reeds op jonge leeftijd gesignaleerd en verwezen worden. De diagnose TOS wordt gesteld na multidisciplinair onderzoek bijvoorbeeld bij een Audiologisch Centrum. Na de diagnose is een nauwe samenwerking van ketenpartners in het veld en helderheid over ieders taak van groot belang. Genoeg stof om het gesprek over aan te gaan.